کد مطلب:299729 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:240
جهیزیه زهرا به هنگام ازدواج
جهیزیه زهرا (س) به هنگام ازدواج [1] .
پیراهنی به بهای هفت درهم، یك روسری به چهارده درهم، یك حوله ی سیاه خیبری، یك تختخواب كه از برگ درخت خرما بافته شده بود، دو عدد تشك كتانی از «كتانهای مصر» كه داخل یكی از آنها با لیف خرما و درون دیگری با پشم گوسفند پر شده بود، چهار عدد بالش از پوستهای طائف كه از گیاه خوشبویی به نام «اذخر» پر شده بود، یك تخته پرده پشمی، یك قطعه حصیر «هجری» [2] ، یك دستاس، یك طشت مسی برای شستن لباس، یك مشك چرمین، یك بادیه بزرگ برای دوشیدن شیر، یك آفتابه ی گلی، یك سبوی گلی سبز، دو عدد كوزه ی سفالین، یك قطعه پوست برای فرش، یك چادر از پارچه های بافت قطوان. [3] .
چون كالاهای خریده شده را به پیامبر (ص) نشان دادند آن حضرت بر دستش بوسه می زد و می گفت: «خداوند مبارك كند.» در روایت دیگری آمده است: «چون این اجناس پیش روی پیامبر نهاده شد، آن حضرت گریست و سپس سر به سوی آسمان بلند كرد و گفت: خداوندا! این زندگی را برای كسانی كه بیشتر ظرفهایشان گلی است، مبارك گردان.»
[1] كالايي به فروش نمي رفت تا خريدار و فروشنده بر سر بهاي آن با يكديگر گفت و گو كنند. زره، پوست گوسفند يا پيراهن يماني هر چه بوده است، به فروش رسيد و بهاي آن را نزد پيغمبر آوردند. رسول خدا بي آنكه آن را بشمارد، اندكي از پول را به بلال داد و گفت: با اين پول براي دخترم بوي خوش بخر! سپس مانده را به ابوبكر داد و گفت: با اين پول آنچه را دخترم بدان نيازمند است آماده ساز. عمار ياسر و چند تن از ياران خود را با ابوبكر همراه كرد تا با صوابديد او جهاز زهرا را آماده سازند. فهرستي كه شيخ طوسي براي جهاز نوشته چنين است:
«پيراهني به بهاي هفت درهم، چارقدي به بهاي چهار درهم، قطيفه ي مشكي بافت خيبر، تختخوابي بافته از برگ خرما، دو گستردني (تشك) كه رويهاي آن كتان ستبر بود يكي را از ليف خرما و ديگري را از پشم گوسفند پر كرده بودند، چهار بالش از چرم طائف كه از اذخر (كاه مكي. گياه بوريا. گياهي است با برگ ريز كه برگ آن خاصيت دارويي نيز دارد.) پر شده بود، پرده اي از پشم، يك تخته بورياي بافت هجر (گويا مقصود از اين هجر، مركز بحرين است. نيز هجر، دهي بوده است نزديك مدينه.) آسياي دستي، لگني از مس، مشكي از چرم، قدحي چوبين، كاسه اي گود براي دوشيدن شير در آن، مشكي براي آب، مطهره اي (ابريق. آبدستان. آنچه بدان طهارت كنند.) اندوده به زفت، سبويي سبز، چند كوزه ي گلي.» (امالي، ج 1، ص 39.) (مترجم).
[2] منسوب به شهري به همين نام در كشور بحرين. در روايتي ديگر به جاي هجر، قطري آمده كه منسوب به روستايي به همين نام در بحرين است.
[3] عبايي سفيد و كم پرز منسوب به قطوان نام جايي در شهر كوفه.